Sonsuzluktaki Tek Aşkım 1 Bölüm 1. Parti

Mesaj Sayısı : 69 Kayıt tarihi : 04/02/11 Yaş : 37 Nerden : İzmir =)

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

TANITIM

YARDIM

Hayatım vampir olduktan sonra en zor geçen yıllarım. Carlisle Esme, Rosalie ve Emmett onların aşkları yaşamlarıyla duruyorum belki hayatta. Ama hiçbir zaman, Esme gibi bir eşe, Emmettın Rose’a olan bağlılığı gibi kimseye bağlanamayacağım. İnsanların ve vampirlerin düşünceleri ile kafalarında ki sorularla yoruldum. Düşüncelerini kısıtlayabildiğim, duymamak için özen gösterdiğim tek ailem var. Yaşadığımız her yerde bir tehlike var mı? Diye insanların düşünceleri ile savaşıyorum. Kimse bizden şüphe etmeden bulunduğumuz yerden en kısa sürede ayrılıyoruz.

BEKLEYİŞ VE KİMLİK

Sanırım bundan sonrası biraz zor beklemeliyiz. Bu arada pantolonunun cebinden kimliği çıktı. Adı Bella 17 yaşında. Tanrım ben ne yapmıştım. Daha genç bir kızı hiç düşünmeden yaratığa çevirdim.

TANIŞMA

- Bana ne yaptınız. Elini boğazına götürdü.

- Hey bu yanmada neyin nesi? Carlisle konuşmaya başladı.

- Bella sakin ol. Lütfen önce o tahtayı bırakır mısın? Bize istesen de onla zarar veremezsin. Ben Doktor Cullen. Bunlarda ailem. Hepimizi tek tek tanıttı.

İşte böyle başladı Hikayeleri biraz değişik bu sefer Bella'da Edwardda vampir. Yani Edward buldu Bella'yı bir nevi Rosalie'nin hikayesi gibi. Gerisi merak konusu ve gelecek bölümlerde göreceğiz =) Umarım beğenirsiniz, Sitemizin ilk hikayesi... =) Ben Gizem

Mesaj Sayısı : 9 Kayıt tarihi : 08/02/11

Ö-höm.
Bn eldim benim biricik ablam
Seninle yine aynı sitede olmak çok iyi
Özlemişim hani
Bölüm canavarın olarak basını da şişireceğim yarım da edeceğim biliyorsun ;)
Bu arada hikayenin konusu güzel ee bunu da biliyorsun gerçi
Haydi hayırlısı diyorum ve yorumumu bitiriyorum

Admin Mesaj Sayısı : 39 Kayıt tarihi : 04/02/11 Yaş : 27 Nerden : K.Maraş

Ayyyyyyyyyy!
Tanıtım süper!
Demek Yeni Emmett'ımız Bella ha?
Yakışır
Takipteyim Ablacım Yine yapıştım!

Mesaj Sayısı : 69 Kayıt tarihi : 04/02/11 Yaş : 37 Nerden : İzmir =)

teşekkürler atacağım en kısa zamanda ilk bölümü Very Happy

Siz benim tatlı belalarımsınız, sizsiz olur mu? ;)

Mesaj Sayısı : 69 Kayıt tarihi : 04/02/11 Yaş : 37 Nerden : İzmir =)

1. bÖLÜM 1. PARTİ

Hayatım vampir olduktan sonra en zor geçen yıllarım. Carlisle Esme, Rosalie ve Emmett onların aşkları yaşamlarıyla duruyorum belki hayatta. Ama hiçbir zaman, Esme gibi bir eşe, Emmettın Rose’a olan bağlılığı gibi kimseye bağlanamayacağım. İnsanların ve vampirlerin düşünceleri ile kafalarında ki sorularla yoruldum. Düşüncelerini kısıtlayabildiğim, duymamak için özen gösterdiğim tek ailem var. Yaşadığımız her yerde bir tehlike var mı? Diye insanların düşünceleri ile savaşıyorum. Kimse bizden şüphe etmeden bulunduğumuz yerden en kısa sürede ayrılıyoruz.

Yine Tennesse deyiz. Yine diyorum çünkü yaklaşık 30 yıl önce buraya gelmiştik. Rosalie Emmettın burada bulmuştu. Gece olmuştu herkes odalarına çekilmişti. Tek yapabileceğim şimdi düşüncelerine daha saygı göstermek. Ama elimde değil duyuyorum işte. Sanırım tek çare avlanmak. Kimseye belli etmeden sessizce, rahatsız etmeden camdan atladım. Ormana koştum. Olabildiğince hızla, kimse benim kadar hızlı olamayacak, olamazda. Kokuya odaklandım. Bu bir ayı hım Emmett bunu kaçırdığı için üzülecek. Ayı ile Emmett kadar oynamasam da eninde sonunda kanının tadına vardım. Hım Emmettın neden ayı tercih ettiğini anlayabiliyordum. Tam tekrar kokuya odaklandığımda, bir çığlık beni düşüncelerimden ayırdı.

- İmdat yardım edin! Bu, bir kız sesiydi ve yardım istiyordu. Sesin ve insan kokusunun geldiği yere odaklanarak var gücüm ile koşmaya başladım. Kızın yanına vardığımda ağacın altına kanlar içinde sinmiş elinde bir soba, aslanla mücadele etmeye çalışıyor. Gözleri verdiği mücadeleden ötürü yorgun düşmüş, kendini kaybetmek üzere. Aslan ona doğru yaklaşırken ne yapacağımı bilemedim. Ama içimden bir ses onu kurtarmam gerektiğini söyledi ve düşünmeden aslanın üzerine atlayıp onu sürüklemeye başladım. Anında boynundan ısırıp, kanını sonuna kadar içtim. Aslanın leşini bıraktıktan sonra, kıza döndüğümde yere yığılmıştı. Elindeki sopayı sıkı sıkı tutuyordu. Yanına gittiğimde artık gözleri kapanmak üzereydi. Ama zorda olsa konuşmaya çalıştı.

- Teşekkür ederim. Bu, bu bir melekti. Sesini duymak bana huzur veriyordu. Saçlarını geriye itip gözlerine baktım. Çikolata kahvesi gözleriyle bana bakıyordu.

- Dayan seni kurtaracağım dedim. Neden bunu yaptım bilmiyorum ama onu kucağıma alıp eve doğru var gücümle koşmaya başladım. O ölmemeliydi. Bu bencillikti, biliyorum ama hayatım boyunca atmayan kalbimin attığını hissettim. Gözlerini benden ayırmadan bana gülümsüyordu.

- Dayan ne olur dayan. Sesim hiç bu kadar çaresiz çıkmamıştı. 2 dakikaya kalmadan eve vardım. Var gücümle kapıdan girdiğimde herkes salondaydı. Düşüncelerinde benim onu avladığım vardı. Ama bir tek Rosalie öyle düşünmüyordu. Sanki sahne gözünde canlandı. Bunları düşünmem saniyelerimi aldı.

- Carlisle hayır, onu ben avlamadım. Bir aslan saldırıyordu ve yardım istedi.

- Tamam onu odama getir. Carlislenın hastanedeki bütün ihtiyaçlarından burada da vardı. Onu hemen sedyeye yatırdım. Carlisle düşüncelerinde özür diliyordu.

- Önemli değil Carlisle. Biliyorum endişelendin. Carlisle lütfen ölmesin. Carlisle bana dönüp inanmayan gözlerle baktı. Aklından geçenleri okudum ve kafamı salladım.

- Evet Carlisle, bencilce biliyorum ama ona karşı çok farklı şeyler hissediyorum. Odada Carlisle ve ben vardık. Carlisle öncelikle insan olarak yaşaması için elinden geleni yaptı.

- Edward düşüncelerimi biliyorsun. Eğer bu kadar istiyorsan tek çağremiz dönüştürmek. Kafamı salladım.

- Tamam. Düşüncelerinde çıkmamı söyledi.

- Yapamam burada kalmalıyım.

- Edward dayanamazsın. Onu dinleyip dışarı çıktım. Son gördüğüm görüntü Carlisle dişlerini kızın bileğine geçirmişti. Kapıda Rose ile karşılaştım. Bana anlayışla bakıyordu.

- Seni anlıyorum.

- Biliyorum, onu eve ilk getirdiğimde onu avlamadığımı düşünen tek sendin. Teşekkür ederim.

- Peki düşüncelerini okudun mu? Kimmiş? Bir an düşündüm. Buna hiç dikkat etmemiştim. Onu o aslan ile savaşırken bile duymamıştım. Gözlerimi açarak Rose’a baktım. Bana merakla bakıyordu. Yine odaklandım ama bir şey yoktu. Kalp atışlarından başka.

İlk bölüm ile karşınızda. Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar vakit ayırdığınız için teşekkürler =)

Mesaj Sayısı : 9 Kayıt tarihi : 08/02/11

Vay anasını bee!
Özlemişim anladın sen ablam ;)
Ellerine sağlık her zaman ki gibi muhteşem bir bölümdü!!!!!
Yeni bölümü 44444444 gözle bekliyorum

Mesaj Sayısı : 69 Kayıt tarihi : 04/02/11 Yaş : 37 Nerden : İzmir =)

'Hopeless Cases demiş ki:: Vay anasını bee!
Özlemişim anladın sen ablam ;)
Ellerine sağlık her zaman ki gibi muhteşem bir bölümdü!!!!!
Yeni bölümü 44444444 gözle bekliyorum

Teşekkürler tatlım, beğenmene çok sevindim Very Happy

Mesaj Sayısı : 3 Kayıt tarihi : 06/02/11 Yaş : 29

of, yine bir hikayeeeee. ve yeni bir hikaye.
harikaydı ablacığım ellerine sağlık. Laughing

Admin Mesaj Sayısı : 39 Kayıt tarihi : 04/02/11 Yaş : 27 Nerden : K.Maraş

Gizem Abla!
İyidi!
Zaten hep güzel olur senin hikayelerin! :cyclops:
En güzeli hemde!
Mükemmeldi ya!

Ablacım ellerine sağlık.
Bölüm ne zaman gelir? Bu arada;
La Edward göz gikme Emmett'ın
Ayılarına!